اختلال تکاملی زبان از ظاهر کودک قابل تشخیص نیست، این کودکان هیچ نشانه‌ای از بیماری‌های شناخته شده مانند اوتیسم، کم شنوایی، ضربه مغزی یا ناتوانی ذهنی ندارد ، از این رو یک اختلال پنهان است .
این اختلال با افزایش سن بهبود پیدا نمی کند، اگر به این قبیل کودکان به موقع رسیدگی نشود در آینده درگیر تبعات متعددی می شوند.بزرگسالان زیادی نیز با DLD وجود دارد.
کودک مبتلا به DLD ، تاخیر گفتاری دارد و گفتارش مملو از خطاهای تلفظی و زبانی است، از جمله....
• در دسترسی به کلمات مشکل دارند (حین صحبت کردن مداوم دنبال کلمه میگردند ”مممم ”میکنند و ”چیز چیز“ می گویند)
• در درک کلماتی که چند معنی دارد مشکل دارند (کلمه ”طرف ”در جملات ”طرف متوجه نبود چی میگه“ ”کدوم طرف باید برم ” ”چرا همش طرف اونو میگیری“)
• کلمات را نابه جا استفاده می کند ( از دور فکر کردم کتابه اما به جای کتاب دفترچه تلفن بود )
• وقتی دو جمله پشت سر هم می گویند ممکن است از نظر زمانی تطابق نداشته باشد ( علی هنوز تو خونه است که باباش رفته بود بیرون ،نفهمیده بود چون خواب است)
• قادر نیست از حروف ، به طور مناسب برای اتصال جملاتش به یکدیگر استفاده کند (باباش توپ اورد تا نتونست باهاش بازی کنه)
• به دلیل عدم درک صحیح روابط کلمات یک جمله، گفته‌های دیگران را به خوبی درک نمی کند
• اغلب در درک آنچه می خوانند مشکلاتی دارند اما این مشکلات غالباً نادیده گرفته می شوند و یا به غلط تفسیر شود معمولا معلمان و والدین به عنوان شیطنت یا بی توجهی از آن یاد می کنند
• در داستان گویی ، در مقایسه با کودکان طبیعیِ همسن دچار آشفتگی بیشتري هست . این آشفتگی در اثر حذف محتواي مهم، واردکردنِ اطلاعات نامرتبط، نداشتن موضوع مناسب، نداشتن توالی منطقی و حذف نتیجه گیريِ منطقی داستان رخ میدهد.
• در استفاده صحیح از زبان در موقعیت های اجتماعی گوناگون مشکل دارد.
• ممکن است برای ماندن در موضوع و نوبت گیری در مکالمه مشکل داشته باشد.
• برایش دشوار است که از کلمات استفاده کند تا درمورد احساسات خود صحبت کنند.
• ناتوانی در دوست یابی، برقراری روابط سالم عاطفی و هیجانی و یافتن شغل مناسب ازدیگر تبعات این اختلال است.
• کودکان مبتلا به DLD خفیف تر مشکلات رفتاری چندانی ندارند. اما اکثر کودکانی كه دارای اختلال شدیدتر هستند مشکلات رفتاری مانند پرخاشگری ،دعوا با کودکان دیگر، تمایل به بازی تنهایی و ... را نشان میدهند . خوشبختانه ، این مشکلات اغلب در دوران نوجوانی رفع می شود ، اما اختلال افسردگی در نوجوانان مبتلا به DLD شایعتر است
کودکان در دو و نیم سالگی باید قادر به بیان دست کم ۵۰ کلمه و عبارت های ۲ کلمه ای باشند، اگر کودکی در سه سالگی هنوز قادر به صحبت کردن در قالب عبارت و جمله نیست، علامت هشدار است و باید جدی گرفته شود.اگر به نخستین نشانه‌ها یعنی دیر به حرف افتادن کودک و جمله‌های عجیب و غریب پی بردید حتما به یک مرکز گفتار درمانی مراجعه کنید چون دوران طلایی رشد گفتار و زبان در کودکان تا پنج سالگی است.
