دانشمندان دانشگاه نورث وسترن بیش از 2000 کودک دارای تاخیر گفتاری را مورد بررسی قرار دادند، این کودکان بین 12 تا 38 ماه سن داشتند و کمتر از 50 کلمه بیان می کردنند و یا در ترکیب کلمات (مثلا: "مامان بالا" یا "بیشتر آبمیوه") ناتوان بودند. در این مطالعه عصبانیت ها به دو دسته «معمولی یا روزانه» و «شدید» طبقه بندی شدند. که رفتارهایی مثل جیغ زدن ،پرت کردن اشیا،ضربه زدن، لگد زدن و حبس نفس جز طبقه شدید به حساب می آمد.
در نهایت محققان به این نتایج رسیدند:
· در کودکان بین 12 تا 38 ماه ، تاخیر زبان بیانی با کج خلقی همراه است
· کودکان با تاخیر زبانی، عصبانیت های شدیدتری دارند یعنی وقتی عصبانی می شوند رفتارهای آسیب زننده به خود یا دیگران را انجام میدهند.
· احتمال اختلالات رفتاری شدید برای افرادی که دیر صحبت می کنند تقریبا دو برابر بیشتر است
· رابطه بین تاخیر زبانی و خطر سلامت روان ، مشهود است.
الیزابت نورتون، استادیار دپارتمان علوم ارتباطات در نورث وسترن میگوید، کودکان معمولا وقتی خسته یا ناامید هستند، عصبانی می شوند و اکثر والدین این عصبانیت های معمولی یا روزانه را درک میکنند و میشناسند. اما بسیاری از والدین نمیدانند که انواع خاصی از کجخلقیها و عصبانیت های مکرر یا شدید با بروز رفتارهای پرخطر(مثل پرت کردن اشیا، ضربه زدن، لگد زدن) میتواند نشاندهنده خطر مشکلات سلامت روان مانند اضطراب، افسردگی، ADHD و اختلالات رفتاری باشد. البته تاکید روی دو واژه "مکرر" و "شدید" است. محقق این مطالعه توضیح می دهد که چند عصبانیت بد و اینکه کودک شما به اندازه بچه همسایه صحبت نمی کند دلیلی برای به صدا درآوردن زنگ خطر نیست.
لورن واکسلاگ، یکی از محققین اصلی، معاون بخش علوم اجتماعی پزشکی در دانشکده پزشکی فاینبرگ دانشگاه نورث وسترن، از والدین می خواهد که از ارتباط بین رشد گفتار و عصبانیت های پرخاشگرانه آگاه باشند زیرا زمانی که آنها به طور همزمان اتفاق بیفتند، آنها از یکدیگر تغذیه می کنند و مشکلات می توانند بدتر شوند. محققان تاکید می کنند که تشخیص زودهنگام این الگوها می تواند بسیار کمک کننده باشد.